Jedno z głównych zadań, jakie przed nim postawiono jest sfotografowanie powierzchni Marsa przy użyciu wbudowanej kamery, badanie składu atmosfery oraz wpływu, jaki ma na nią budowa warstw podpowierzchniowych. Uwagę naukowców skupiły przede wszystkim zdjęcia prezentujące okolice Lycus Sulci i krateru Yelwa. Kiedy człowiek postawi stopę na Marsie? Ostrożne kalkulacje mówią o latach 40 XXI wieku, pocieszające jest to, że podobnie jak w przypadku programu Artemis w planach jest budowa przyczółków na czerwonej planecie. W dzisiejszym odcinku mówimy o wodzie, a właściwie jej o wiele mniejszej ilości niż wydawało się naukowcom, przynajmniej w miejscu gdzie wylądowała sonda inSight Darmowa przestrzeń na Zdjęciach Google kończy się jutro: co zrobić już dziś; NASA znalazła nieznane cząsteczki organiczne na Marsie; Według nowej teorii życie na Marsie jest możliwe; Lądownik NASA rejestruje długie, potężne trzęsienie ziemi na Marsie; Woda na Marsie istnieje, ale jest ukryta: najnowsze niesamowite odkrycie Na Marsie znajduje się woda, choć niegdyś było jej tam znacznie więcej. Naukowcy natrafili na nowe miejsca, które reprezentują utracone dawno temu wielkie polarne czapy. NASA/JPL-Caltech/MSSS. W listopadzie 2011 roku, w ramach misji Mars Science Laboratory, NASA wysłała na Marsa, łazika Curiosity, który wylądował w kraterze Gale’a 6 sierpnia 2012 roku o 5:32 UTC. Pojazd ma masę 899 kg i jest bogato wyposażonym samobieżnym laboratorium badawczym. Od tego czasu pojazd przesłał na ziemię niezliczoną Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Błyskotliwe, opalizujące i świecące chmury zostały dostrzeżone na powierzchni Czerwonej Planety przez łazik NASA Na niebie nad Marsem pojawiły się chmury. Zostało to uchwycone na nowych zdjęciach z łazika Curiosity należącego do NASA. Agencja kosmiczna poinformowała, że chmury są rzadkie w cienkiej atmosferze Czerwonej Planety i zwykle tworzą się na jej równiku podczas najzimniejszej części roku. W opisie NASA, sfotografowane chmury cumulus są jak "cienkie kępy wypełnione kryształkami lodu rozpraszającymi światło słoneczne, niektóre z nich mienią się kolorami". Już w zeszłym roku, co odpowiada dwóm latom ziemskim, naukowcy zauważyli, że niektóre chmury zaczęły się tworzyć wcześniej niż się spodziewano. Jednak najnowsze, zaskakujące obrazy dostarczyły nowych spostrzeżeń badającemu je zespołowi naukowców. Chmury zostały sfotografowane w marcu i znajdowały się na wyższych wysokościach niż większość obserwowanych do tej pory marsjańskich chmur, które zazwyczaj unoszą się około 60 kilometrów nad powierzchnią planety. Te ostatnie składają się z lodu wodnego, podczas gdy te na większych wysokościach prawdopodobnie składają się z zamrożonego dwutlenku węgla lub suchego lodu, według NASA. Zdjęcia Curiosity Curiosity dostarczyła zarówno czarno-białe, jak i kolorowe zdjęcia: czarno-białe zdjęcia pokazują wyraźniej falujące szczegóły chmur, podczas gdy kolorowe zdjęcia pokazują chmury cumulus, które dosłownie "świecą". Widziane tuż po zachodzie słońca, ich kryształy lodu łapią światło, które sprawia, że świecą na ciemnym niebie. Te chmury zmierzchowe są również znane jako "noktilucenty" i stają się jaśniejsze, gdy wypełniają się kryształami, a następnie ciemnieją, gdy pozycja Słońca na niebie spada poniżej ich wysokości. Curiosity uchwycił również obrazy opalizujących chmur "masy perłowej" o pastelowych kolorach, które Mark Lemmon, naukowiec zajmujący się atmosferą w Space Science Institute w Boulder, powiedział, że mogą pochodzić od cząsteczek chmur o prawie identycznej wielkości. Zjawisko to występuje zwykle wkrótce po uformowaniu się chmur i wszystkie one rosną w tym samym tempie. W międzyczasie włoski zespół z Politecnico di Milano odkrył, że woda ukryta jest w piasku Księżyca, ponieważ wszystkie składniki H2O znajdują się wśród ziaren. Tymczasem na Czerwonej Planecie może powstać pierwsze miasto przyszłości, Nüwa, całkowicie zrównoważona metropolia. Sonda Mars Express pracuje na orbicie Marsa od 2003 r. Właśnie przesłała niezwykłe obrazy jednego z rejonów Czerwonej Planety. Tantal był synem Zeusa i nimfy Pluto. Zachęcony własnymi sukcesami, pewnego dnia postanowił rzucić wyzwanie bogom. Zaprosił ich na ucztę, na której podał im do zjedzenia ciało własnego syna. Był ciekawy, czy bogowie domyślą się, z czego przygotowany jest posiłek. Za karę Tantal został strącony do Hadesu. Tam poddano go okrutnej torturze. Siedział zanurzony po szyję w wodzie, a nad nim rosło drzewo rodzące smaczne owoce. Mimo to Tantal cierpiał głód i pragnienie. Gdy tylko próbował się napić, woda uciekała. Natomiast kiedy chciał sięgnąć i zerwać owoc, gałąź odsuwała się tak, by nie mógł jej dosięgnąć. Imię bohatera greckiej mitologii można znaleźć nie tylko w zbiorach mitów. Jest również na trwałe powiązane z jednym z rejonów Marsa. Tantalus Fossae to nazwa gigantycznego systemu uskoków. Tworzą one wschodnie zbocze marsjańskiego wulkanu Alba Mons. Jak wygląda wulkan na Marsie? Na Czerwonej Planecie, podobnie jak na Ziemi, znajdują się wulkany. Wyglądają jednak zupełnie inaczej niż na naszej planecie. Alba Mons, największy wulkan Marsa, jest niski, ale niezwykle rozległy. W zależności od kierunku wypływy lawy mają od 2 do 3 tys. km. Stoki tego wulkanu mają bardzo małe nachylenie. Liczy ono maksymalnie tylko 0,5 stopnia. Kiedy wulkan się wypiętrzał, skorupa Marsa popękała. Utworzyły się na niej gigantyczne podłużne uskoki, mające ponad tysiąc kilometrów długości. Co to jest Tantalus Fossae? Należąca do Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) sonda Mars Express przesłała właśnie na Ziemię zdjęcia jednego z rejonów otaczających Alba Mons. Tantalus Fossae jest na nich malowniczo pocięty długimi rowami tektonicznymi. Teren wygląda, jakby ktoś wydrapał w ziemi rowy ogromnymi, ostro zakończonymi szponami. Zdjęcie – a właściwie obraz wygenerowany dzięki mapowaniu powierzchni Czerwonej Planety – jest bardzo dokładne. Jeden piksel odpowiada 18 metrom. Użyte kolory są rzeczywiste. Tak właśnie wyglądałby Mars oglądany przez człowieka. Jak kształtowała się powierzchnia Czerwonej Planety? Jednak opublikowane przez ESA zdjęcia nie tylko cieszą oko. Dostarczają również naukowych informacji o tym, jak kształtowała się powierzchnia Marsa. Najbardziej charakterystycznym elementem pokazanych ujęć jest ogromny krater uderzeniowy. Uważne przyjrzenie się mu – zwłaszcza w rzucie z góry – ujawnia, że ten element marsjańskiego krajobrazu jest starszy niż uskoki Tantalus Fossae. Widać bowiem, jak niektóre ze żłobień przecinają krater. „To wskazuje, że musiał być obecny na Marsie, jeszcze zanim wulkan się wypiętrzył i utworzył Tantalus Fossae” – napisano w informacji prasowej ESA. Na zdjęciach są jednak jeszcze inne, mniejsze kratery. One z kolei są młodsze niż długie rysy znaczące powierzchnię Marsa. Mars Express obrazuje Czerwoną Planetę z pomocą High Resolution Stereo Camera (HRSC). Urządzenie dostarcza pięknych ujęć, pokazujących niezwykłe formacje geologiczne na powierzchni Marsa. Jak podaje ESA, już siedem lat temu sonda sfotografowała 97 proc. powierzchni Marsa z dokładnością 60 metrów na piksel. Na pokładzie tej sondy znajduje się też urządzenie współtworzone przez Polaków. Specjaliści z Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk pracowali przy spektrometrze fourierowskim Mars Express. Obecnie grupa marsjańska CBK PAN analizuje dane przekazywane przez sondę. Źródło: ESA. NASA przedstawiła ciekawą hipotezę dotyczącą Marsa. Okazuje się, że planeta jest bardzo aktywna sejsmicznie. Jak nazwać trzęsienie ziemi na Marsie? Z tego typu dylematem muszą zmierzyć się naukowcy, którzy właśnie przedstawili bardzo ciekawą hipotezę na temat Czerwonej Planety. Nie tylko brak tlenu, ale też inne problemy Dzięki danym dostarczonym przez misję NASA InSight, naukowcy z amerykańskiej agencji przedstawili hipotezę, o której wcześniej nie wspominano. Okazuje się, że Mars może być dużo bardziej aktywny sejsmicznie, niż do tej pory zakładano. Zdjęcia dostarczone przez krążącą wokół Marsa sondę wskazują, że Czerwona Planeta jest świadkiem częstych lawin błotnych. Od lat naukowcy zastanawiali się nad pochodzeniem charakterystycznych, ciemnych „zacieków”, które były widoczne na powierzchni Marsa. Zjawisko to powtarzało się niemal każdego roku i nie dawało spokoju obserwatorom. Najnowsze dane dostarczone przez NASA InSight pozwalają stwierdzić z ogromnym prawdopodobieństwem, że są to ślady lawin błotnych, które powstają na skutek sezonowego topnienia lodowców pokrywających część powierzchni naszego czerwonego sąsiada. Lód pod warstwą gleby Analiza zdjęć satelitarnych pozwoliła naukowcom dostrzec, że większość charakterystycznych „zacieków” powstaje na zboczach gór i kraterów, które najbardziej narażone są na działanie promieni słonecznych. Stąd teza, że chodzi o topniejący lód, który powoduje lawiny błotne. Jednak lód na powierzchni Marsa znajduje się głównie na jego biegunach. Naukowcy doszli więc do wniosku, że pod powierzchnią marsjańskiej gleby, między kryształami soli musi tworzyć się pokrywa lodowa, która topnieje na skutek dużej ekspozycji na słońce.

woda na marsie zdjęcia